Wujek Lenin biednym dzieciom dawał buty i czekoladki – mówiła ciocia z przedszkola w duchu partyjnej propagandy. Dziś wychowawczyni przedszkola czyta maluchom bajkę o drugim księciu, który również walczy ze smokiem o rękę księcia.

Mój niemiecki kolega i przyjaciel bardzo mi współczuje, że jako rodowity Węgier uważam za swój obowiązek bronić niedopuszczalnej polityki Orbána. Nawiasem mówiąc, mój były kolega jest wielkim przyjacielem Węgier, więc zamiast mnie i wszystkich Węgrów wstydzi się najnowszego, otwarcie antymniejszościowego węgierskiego pakietu prawnego, który depcze europejskie wartości.

Dla jasności: uchwalona we wtorek ustawa o ochronie dzieci przyprawia go o rumieniec, bo wie o niej tyle, ile ujawnia mu niezależna i państwowa prasa, jako obywatelowi Niemiec, który ma niezachwianą wiarę w demokrację. Mianowicie, że węgierska większość parlamentarna – mimo ostrych protestów lewicowej opozycji – przyjęła ustawę wymierzoną w homoseksualistów, mylącą pedofilię z homoseksualizmem.

Pod pretekstem ochrony dzieci storpedowała ideę europejskiej różnorodności. Od teraz życie osób LGBTQ na Węgrzech stanie się piekłem. W ten sposób Orbán pokazał, że mniejszość, której ochrona jest uważana za kluczową europejską wartość, padła ofiarą jego kampanii wyborczej.

Jak na razie nagłówek. Od manipulacyjnych kanałów publicznych po najbardziej lewicowe media (przepraszam, zawsze zapominam, że w Niemczech istnieją tylko niezależne, obiektywne media), raporty wykorzystują węgierskie prawo chroniące nieletnich, aby oczerniać węgierskiego premiera, którego nazywają „ Puszta-Putin”.

Liberalna UE nie może dłużej tego tolerować! Węgierska narracja opozycji znajduje odzwierciedlenie w relacjach niemieckich, ciągłym powtarzaniu konstrukcji „kontrowersyjnych” relacji chińsko-rosyjskich, tak aby autokracja Orbána mogła wreszcie stać się jawna. Zamiast akademika chińskiej elity komunistycznej, rosyjskie prawo przeciwko mniejszościom seksualnym, przestarzały model rodziny ojciec-matka wcielony w podstawowe prawo, wysoka śmiertelność ukryta za udaną kampanią szczepień.

Wszystkie z nich są szczególnie bolesne dla Niemców: ciężko im było pogodzić się z faktem, że Węgry wyprzedziły ich pod względem szczepień kupując szczepionki spoza UE, dzięki czemu gospodarka może tu szybciej ruszyć. Oni również chcieliby zobaczyć Uniwersytet Fudan w Niemczech, ponieważ doskonale wiedzą, że nie ma lepszej innowacji niż akademicki import istoty szarej.

W każdym razie, w jaki sposób ten poszarpany kraj ma czerpać korzyści z chińskiego handlu z Europą zamiast nich? A teraz mamy to homofobiczne prawo, które poważnie narusza nawet wolność prasy! Odtąd fundamenty ekonomiczne należącego do Niemiec klubu RTL zostaną zachwiane (moralnie już od dawna wstrząśnięte), gdyż w przyszłości nie będzie mógł bawić się reklamowanymi przez pary homoseksualne niezdrowymi produktami Coca-Coli w najlepszym czasie. Auć, znów stanęliśmy im na nogi!

Ochrona osób LGBTQI (i LGBTQI) jest sprawą europejską. Unia Europejska ma czterdzieści milionów obywateli należących do rodzimych mniejszości narodowych, a ich ochrona, jak czytamy w uzasadnieniu odrzucenia Minority Safe Pack, należy do kompetencji krajowych. Może tak być, wydaje się, że to ludzie twardo stąpający po ziemi, bo nadal tam mieszkają i nadal chcą żyć tam, gdzie się urodzili. W przeciwieństwie do osób o wieloliterowych tożsamościach, których symbolem jest wielobarwna zglobalizowana tęcza rozciągająca się na niebie. Oni rozumieją ducha epoki!

To młodzi dysydenci, którzy dają sobie ogromne brawa. Ci, którzy wychodzą na ulice (bo mogą), studiują (bo im wolno), dla których wolny wybór płci jest symbolem wolności. I chcą korzystać z tej wolności od urodzenia, a przynajmniej od momentu przebudzenia. Nie zdają sobie sprawy, że są manipulowani przez tysiące, uczulonych modnymi słowami.

Uczulanie to stara metoda, w moim dzieciństwie Partia chciała wychować w dzieciach dobrych towarzyszy w duchu socjalizmu przez podnoszenie i opuszczanie cotygodniowej flagi, wprowadzając do szkół bębenek, ruch pionierski i KISZ. Wujek Lenin biednym dzieciom dawał buty i czekoladki – mówiła ciocia z przedszkola w duchu partyjnej propagandy.

Dziś wychowawczyni przedszkola czyta maluchom bajkę o drugim księciu, który również walczy ze smokiem o rękę księcia. Przygotowywany jest również podręcznik dla nauczyciela do bajki, jak wyjaśniać dzieciom różnorodność płciową. Zmiana ustroju wygnała politykę z instytucji edukacyjnych, a tu znowu czai się w tęczowych szatach. Byłoby miło, gdyby także strażnicy europejskich wartości rozpoznali, o czym jest ta historia!

Prawo „homoseksualne”, jakkolwiek by się nie nazywało, nie jest skierowane przeciwko osobom tej samej płci. Nadal mogą zawrzeć umowę o konkubinacie, która zapewnia mniej więcej takie same prawa jak małżeństwo. Ale ponieważ nie jest to małżeństwo, nie mogą nosić swoich imion i adoptować dzieci.

Podobnie jak w przypadku heterogenicznego związku partnerskiego. Bez dyskryminacji ze względu na płeć! (W każdym razie, nawiasem mówiąc, prawo to ustanawiające zostało uchwalone przez parlament za rządów socjalistów. Może to oni powinni zostać pociągnięci do odpowiedzialności za to, dlaczego nie głosowano wówczas nad małżeństwami homoseksualnymi i możliwością adopcji?)

Wracając do Niemców, byłbym szczęśliwy, gdyby zobaczyli, że obecne prawo chroni nieletnich. Nie tylko przeciwko pedofilom, ale przeciwko wszelkiego rodzaju uczuleniom i wpływom seksualnym. I powiedzmy jasno, że w instytucji edukacyjnej nie ma miejsca na propagandę polityczną, seksualną ani inną!

Los chciał, że zostaliśmy umieszczeni w grupie z Niemcami na piłkarskim EC. Byłoby okropne, gdybym nie musiał słuchać relacji z Budapesztu w niemieckim programie sportowym: „Jesteśmy w Budapeszcie, gdzie radykalny, populistyczny prawicowy premier Viktor Orbán właśnie uchwalił ustawę przeciwko homoseksualistom”. Gdyby nie chodziło o politykę, tęczowy stadion w Monachium i czułe klęczenie, to w końcu byłby o sporcie.

Artykuł został opublikowany na łamach Magyar Hírlap , napisany przez historyka Iréna Raba

Wyróżniony obraz: Facebook